Nog even een kleine kanttekening/aanvulling op (nou, 't wordt wel een Uitlopertje hoor, berg je al zo vast maar) het affiche van de PSP uit de jaren '70 van weleer – Het was voor het eerst in mijn leven dat ik die vrouwelijke goddelijke driehoek zo groot op een affiche zag afgebeeld. Weliswaar in zwart/wit, maar des-al-niet-te-min. A-hum. Kun je nagaan.
En als je nu heden ten dage die goddelijke driehoek afgebeeld ziet in bepaalde magazine's is deze gereduceerd en afgebeeld tot een minimaal klein streepje. Nou vraag ik je. Wellicht hebben we dat te danken aan de industriële winstgevende verkoop praktijken van bepaalde producten van ene meneer Philips en ene meneer Gillette. Of misschien ook in samenspraak met mevrouw Pastunette met voornoemde heren, waar na de jaren '70 niets meer vanonder dat aangeklede driehoekje met een bikini broekje uit mocht komen of zichtbaar mocht zijn. Dat was toch geen stijl zeg. All in the name of Beauty.
Terzijde, Zo-wie-zo waren de jaren '70 Gouden Tijden. Het heeft mij in ieder geval gemaakt tot wat ik Nu ben. Born To Be Free.
Er was politiek en menselijk gezien tenminste nog een gevoel van vrijheid maar ook van verzet. We namen niet alles zomaar voor lief en voor zoete koek. We sprongen op de barrière naar het voorbeeld van Ome Joop, onze wijlen minister president Joop den Uyl. In die tijd zat ik namelijk in Breda op de kunstacademie St. Joost op de avondschool en we hadden in de avonduren na onze lestijden vergaderingen met een aantal leerlingen op een klein studenten kamertje over het beleid van de kunstacademie en dat van de directeur. Ook in samenspraak met de dagschool heeft de toenmalige directeur het toen moeten ontgelden. -
Terugkomend op het affiche: Misschien en mogelijkerwijs is vader Abraham wel door dat ene affiche van de PSP geïnspireerd geweest en heeft hij zijn liedje “Daar bij dat kleine café aan de haven” in 't Klapcot aan de Bredase Haven gecomponeerd. (Daar hing namelijk het affiche op een goed zichtbare plek glorieus voor de ramen te pronken) Want ik zag Pierre daar sporadisch wel eens verschijnen. En . . . onze ome Joop zat destijds wel in de Olmen. Misschien ook dankzij vader Abraham die dat liedje mogelijk ook nog op zijn conto heeft staan en gecomponeerd zou kunnen hebben?
Deze kanttekeningen zijn geschreven in de nachtelijke uurtjes. Kun je nagaan wat voor een creatieve inspiratie er zoal niet naar boven komt drijven. 't Lijkt wel als in een droom. Zo . . . en dan kan ik nu weer rustig verder gaan slapen. Op naar het volgende Hoofdstuk . . . . Ook goede morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten